12. 07. 2015 słoneczny dzień w niewielkiej, otoczonej zewsząd łąkami wsi Wólka. Byłaby to spokojna niedziela i święto Piotra i Pawła spędzone przez kilku (kilkunastu) mieszkańców Wólki w gronie najbliższej rodziny, gdyby nie inicjatywa Muzeum i Ośrodka Kultury Białoruskiej. We współpracy z Gminą Czyże zorganizowano białoruski festyn. Mała wieś, gdzie na co dzień głównymi dźwiękami są te dobiegające z natury, o godzinie 14.00 ożyła, gdy rozbrzmiały białoruskie pieśni.

 

 

Wólka to niewielka wieś leżąca nieopodal Kuraszewa w Gminie Czyże. W roku 1742 Wólkę wraz z Wieżanką i Kamieniem otrzymał w dożywotnie władanie Józef Jan Wilczewski, pułkownik wojsk litewskich oraz dowódca pułku tatarskiego. Był on działaczem wojennym i politycznym, stronnikiem króla Stanisława Augusta Poniatowksiego. Z jego fundacji powstały okoliczne nowe cerkwie.¹ W latach 1975 – 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W Wólce na uczestników festynu czekało wiele atrakcji. Repertuar muzyczny był różnorodny. Wystąpiło siedem zespołów: Niezabudki z Kuraszewa, Wierasy z Czyż, Czyżowianie z Czyż, Kuranty z Bielska Podlaskiego, Kalinka z Białegostoku, Progres z Hajnówki oraz Art Pronar z Narwi. Podlaskie zespoły wykonywały tradycyjne, białoruskie piosenki w tradycyjnych oraz nowoczesnych aranżacjach. Dzięki uczestnictwie w festynie można było zapoznać się z białoruskim bogactwem muzyki, tańca i strojów ludowych. Ponadto było to także spotkanie z białoruską literaturą i rękodziełem ludowym ( w tym naczynia gliniane, drewniane sztućce, ręcznie wykonane obrusy). Przedmioty znajdowały się na stoiskach kiermaszu, gdzie można było je zakupić. Istniała także możliwość zadania pytania pracownikom muzeum dotyczących ich powstawania.

 

Festyn stawiał nie tylko na bierny odbiór treści, ale też zaktywizował mieszkańców. Odbyły się warsztaty rękodzielnicze prowadzone przez Agnieszkę Tichoniuk. Można było rozwijać swoje zdolności manualne podczas tworzenia dawnych chodników wiejskich. Warsztaty zaangażowały młodych ludzi oraz starze pokolenie.

 

Wydarzenie cieszyło się dużą popularnością także wśród mediów – odwiedziły nas lokalne media, w tym Radio Racja oraz Telewizja Białystok.

 

Po festynie odbyła się zabawa wiejska prowadzona przez zespół Art. Pronar.

 

Festyn był siódmą edycją projektu ,,I tam żywuć ludzie'', finansowanego dzięki dotacji Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji. Pokazano że w niewielkich, nieco zapomnianych miejscowościach, też mieszkają ludzie. Festyn przeistoczył cichą wieś w tętniącą życiem i radością, zaktywizował pobliskich mieszkańców do uczestnictwa w życiu kulturowym i społecznym. Natomiast osoby przyjezdne mogły zapoznać się z niezwykłym bogactwem kultury białoruskiej.

 

Beata Aleksiejuk

 

Fot. A. Tichoniuk, B. Aleksiejuk