W środę 23 grudnia 2015 roku sala kinowa Muzeum i Ośrodka Kultury Białoruskiej w Hajnówce, dzięki grupie artystycznej pod kierunkiemJoanny Troc, zamieniła się w salę teatralną.Aktorki z muzealnej grupy teatralnej zaprezentowały hajnowskim dzieciom piękne i pouczające baśnie w języku białoruskim.

 

Już od początku klimat spektaklu udzielał się oglądającym. Przestrzeń została bardzo ciekawie zaaranżowana tak by rozbudzać dziecięcą wyobraźnię, by dzieci poczuły się częścią baśniowej fabuły…

Aktorki, które zaprezentowały dzieciom baśnie należą do młodzieżowej grupy teatralnej, działającej od kilku lat przy Muzeum Białoruskim w Hajnówce. Teatr skupia młodzież uczącą się w liceach z białoruskim językiem nauczania w Bielsku Podlaskim i Hajnówce, młodzież gimnazjalną i studentów. Tworzone są spektakle w białoruskim dialekcie. Inspiracja czerpana jest z podlaskiej wsi, gwary, kultury, zwyczajów, tradycji, wiary,... Dzięki temu podtrzymywana jest tożsamość Białorusinów w Polsce, promowana kultura i sztuki, zachowana wielokulturowoś

Podlasia na pograniczu kultury polskiej i białoruskiej. Instruktorką i opiekunką artystycznej Grupy Teatralnej działającej przy Muzeum Białoruskim w Hajnówce jest Joanna Troc. Kierująca grupą –posiada wykształcenie teatralne i bogaty dorobek artystyczny. Była także stypendystką Prezydenta Miasta Białegostoku. Pracująca z nią młodzież może się poszczycić rewelacyjnie opracowanymi spektaklami, takimi jak „(Nie) paszancawała”, „Paulinka” czy „Bieżeńcy”. ,,Bieżeńcy’’ opowiadają o tragicznych wydarzeniach sprzed stu lat. W ramach taktyki spalonej ziemi, rozpoczęła się wojenna tułaczka naszych pradziadów w głąb Imperium Rosyjskiego, gdzie doświadczyli głodu, epidemii, wszechobecnej śmierci… Natomiast po powrocie do Polski czuli się obcy.

Większość spektakli pod kierunkiem Joanny Troc jest adresowanych do dorosłej publiczności. Jednak spektakl, który pojawił się w naszym muzeum jest innowacją i nowym kierunkiem w jej twórczości – to otwarcie się na młodszą publiczność. Przedstawienie jest niezwykle interaktywne. Każdy szczegół został przemyślany i dopracowany. Dzieci siedziałybardzo blisko aktorów i scenografii.

Baśń jest wspaniałym gatunkiem epickim. Nie można jest mylić z bajką, która jest znacznie krótsza i pisana wierszem. Baśnie wyróżniają się tym że: często odwołują się do folkloru; zawierają elementy fantastyki; pojawiają się w nich siły nadprzyrodzone, cudowne zdarzenia i postacie; nieokreślony jest czas u miejsce; niosą ludową mądrość, wierzenia, magię; często nie mają wielkich rozmiarów; fabuła jest nieskomplikowana; dobro, miłość i sprawiedliwość tryumfuje nad złem; zawierają niepisane normy moralne, ideały sprawiedliwych zachowań; pojawia się motyw wędrówki; bohaterowie często przekraczają granice świata realnego ze sferą nierealną.

Baśnie zagrane przez grupę teatralną pod kierunkiem Joanny Troc to Pani Zima/Pani Zamieć oraz Czerwony Kapturek. Po spektaklu odbyły się warsztaty plastyczne – rysowanie postaci z niedawno obejrzanych Baśni.

Dzieci bogate w nowe doświadczenia mogły powrócić bardziej uświadomione w zasadach dorosłego życia. Podniosły także swoje kompetencje w słuchaniu ze zrozumieniem języka białoruskiego. Baśnie, jako innowacyjne połączenie znanych opowieści w nowej osłonie – ludowej białoruskiej gwarze Podlasia, stały się także cenną lekcją międzykulturową. Pewne procesy społeczne istnieją bowiem niezależnie od wiary, kultury, wierzeń i języka, a uniwersalne baśnie niosą cenne dla każdego narodu morały…

Projekt zrealizowano z dotacji Ministra Administracji i Cyfryzacji.

Beata Aleksiejuk

fot. Agnieszka Tichoniuk