Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce serdecznie zaprasza na wystawę rzeźb Michała Koca z Hajnówki. Wystawa eksponowana jest do końca marca 2014 r.

Michał Koc - związany z Hajnówką od zawsze- tu się urodził w 1950 roku, tu ukończył szkołę, tu pracował początkowo w Zakładach Suchej Destylacji Drewna „na chemicznej", później w Furnelu jako spawacz. Rzeźbić zaczął po ukończeniu pracy zawodowej. Obecnie rencista- rzeźbiarz. Zaczynał od rzeźby w korzeniu, sztuki użytkowej- toczonych mebli, świeczników, kinkietów, by poprzez rzeźby głów przejść do całopostaciowych przedstawień.

 

WYSTAWY INDYWIDUALNE:
2004 - Hajnówka, Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce

 

NAGRODY I OSIĄGNIĘCIA:
2004 - II nagroda - XI Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2005 - nagroda - XII Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2009 - I nagroda - XVI Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2010 - I nagroda - XVII Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2011- II nagroda - XVIII Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2012 - II nagroda - XIX Przegląd Sztuki Nieprofesjonalnej Ziemi Hajnowskiej
2014 - Hajnówka, rondo - rzeźba „Osocznik"

 

RZEŹBY MICHAŁA KOCA ZNAJDUJĄ SIĘ:
- w zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą

„Próbowałem rzeźbić żubry, ale nie podoba mi się to, bo musiałbym podporządkować się warunkom, które dyktuje rynek. Nudzi mnie seryjne rzeźbienie tego samego. Rzeźbą się zajmuję nie dla zarobku, a dla duszy, więc rzeźbię to, co mi się podoba. Czasem są to zwierzęta, ale bardzo rzadko. Wolę ludzi. Ludzie są inne. Każdy ma swój charakter, swój styl, swoje zainteresowania. Próbuję to pokazać w rzeźbie. „
Michał Koc, 2004 r.

Rzeźby Michała Koca wpisują się w kanon stylu ludowego, dla którego znamienna jest typizacja postaci, prymitywizm kompozycji, czy dekoracyjność. Rzeźby charakteryzują się uproszczeniem i geometryzacją kształtów, statyką, frontalnością układu, rytmicznością poszczególnych elementów, deformacją w proporcji ciała, syntetycznym traktowaniem bryły. Prace są polichromowane, niekiedy bejcowane rzadko w naturalnym kolorze drewna. Powstają rzeźby pełne, pojedyncze lub wielofigurowe, w mniejszym stopniu płaskorzeźby. Ostatnio twórca próbuje swych sił w rzeźbie monumentalnej, powstaje rzeźba „Osocznika", która ozdobi Hajnowskie rondo.
Rzeźby są pogodne i radosne, ekspresji pracom nadają żywe barwy oraz indywidualnie traktowane twarze. Emanują ciepłem i spokojem. Artysta w większości tych prac obrazuje świat oczami dziecka, kolorowy, bajkowy gdzie wszystko jest proste, traktowane biegunowo - dobro wyobrażone w postaci aniołków, a zło – czarownic.

Bajkowe ujęcia przenoszą oglądającego nie tylko do świata fantazji, ale także do idealnego świata dzieciństwa. Niekiedy jednak twórca wychodzi z tego baśniowego świata, by odnieść się do rzeczywistości, trafnie skomentować w plastycznej formie czyjeś słowa czy wydarzenie. Zawsze jednak rzeźba i jej przekaz pozostaje zrozumiały dla wszystkich. Dzięki temu stanowi naturalną przeciwwagę dla sztuki nowoczesnej, abstrakcyjnej i przesiąkniętej swoistym bagażem cywilizacyjnym.

Pan Michał jest samoukiem. W jego rodzinie nie ma tradycji artystycznych. Są jednak już naśladowcy - swoją pasją zaraził wnuka, z którym razem spędzają podczas pracy długie godziny.

Agnieszka Tichoniuk