Na koniec roku Muzeum Białoruskie w Hajnówce przygotowało wystawę malarstwa Hajnowianina Anatola Korzuna. Jest to pierwsza retrospektywna wystawa po śmierci artysty. Na wystawie znalazły się głównie obrazy olejne, ale także akwarele artysty.

Artysta od początku swojej twórczej drogi związany był z Hajnówką- jako nauczyciel plastyki w Liceum z DNJB, później kształcił się na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu, by znów wrócić do Hajnówki. Był jedną z najwybitniejszych postaci sztuki współczesnej jakiego wydała nasza ziemia hajnowska. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki, laureat licznych wyróżnień i nagród specjalnych a pod koniec życia w 2006 roku wybrany do reprezentowania jako jeden z 10 artystów polskiej sztuki współczesnej w Niemczech.

Na wystawie można prześledzić drogę twórczą artysty poczynając od aktu z lat 60-tych, oraz prac powstałych w okresie kształcenia akademickiego. W latach 70-tych powstały cykle „Struktury”, oraz „Prześwity”- kompozycje o intensywnych barwach nawiązujące do świata przyrody. Lata 80-te to obrazy, w których pojawia się wątek militarny, wojskowy- żołnierze, czołgi. W tym okresie artysta tworzy również pejzaże. W twórczości Korzuna można wyróżnić „czyste” pejzaże działające swym nastrojem, są piękne i groźne zarazem- apokaliptyczne. Są też pejzaże z jakimiś surrealistycznymi rekwizytami- np. zniszczona, zepsuta zabawka lub jakiś twór, który przypomina odwłok robaka. Te na wpół realne elementy wmontowane w krajobraz potęgują ciekawość i zmuszają odbiorcę do refleksji. Jak pisze Tadeusz Marciniak w katalogu do wystawy z 1979 r. „Anatol Korzun to mistrz nastrojów”.

Lata 90- te to okres w którym Korzun jawi nam się jako w pełni ukształtowany, świadomy artysta. Obrazy stają się bardziej abstrakcyjne. Artystę fascynują struktury i układy biologiczne, ich spięcia i różnorodność, ich nie określone bliżej kształty i przenikanie, prześwity. Raz unika form zgeometryzowanych, dzięki czemu jest w tych obrazach sporo poezji i liryzmu innym zaś razem tworzy się dramatyczny klimat dzięki liniom i napięciom. Wprowadzane przez malarza kreski raz odsyłają do świata tworzonego przez ludzi, raz do świata pozaziemskiego, kosmosu, to znów do świata pełnego architektonicznych skojarzeń. Interpretacja tych obrazów, dzięki wykorzystanym elementom formalnym daje duże możliwości: mogą być marzeniem, ale także ostrzeżeniem przed katastrofą, nieszczęściem. Nie jest to jedynie malarstwo opowiadające, jest to sztuka wizyjna, nasycona metaforami, jednocześnie syntetyczna, pełna prostej urody i klimatu tajemniczości.

Na wystawie umieszczona została również grafika prof. Stanisława Borysowskiego, pod którego kierunkiem kształcił się Anatol Korzun, a który wywarł ogromny wpływ na jego twórczość.

Do wystawy został wydany katalog, który zasili „Słownik Białoruskich Artystów” – wydany przez Muzeum a dostępny we wszystkich okolicznych bibliotekach.

Wystawę zorganizowano dzięki uprzejmości żony Olimpii Korzun oraz syna Grzegorza, za co serdecznie dziękujemy.

Wystawa prezentowana będzie w Muzeum do końca stycznia 2013 roku. Serdecznie zapraszamy.

Anatol  Korzun urodził  się  01.08.1939  w Orzeszkowie koło  Hajnówki. Zmarł 25.07.2007 r. Ukończył  Studia   na  Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu  Mikołaja Kopernika w  Toruniu,  pod  kierunkiem profesora  Stanisława  Borysowskiego. Dyplom  z  wyróżnieniem  otrzymał w  1975  roku. Jego  prace   były  eksponowane  na  licznych   wystawach indywidualnych  i  zbiorowych  w kraju i za granicą. Prace Anatola Korzuna  znajdują  się   w  zbiorach  prywatnych i państwowych w Polsce i na świecie.

 

Wystawa realizowana jest w ramach projektu „Białoruski Alfabet Sztuki” z dotacji Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji oraz przy wsparciu finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku.

Agnieszka Tichoniuk

fot. A. Tichoniuk, W. Tichoniuk